Een onverwachte winding..

Hoi Allemaal,

Ik hoor jullie denken: het is toch geen zondag?! Nee, dat klopt.

Tsja, waar zal ik eens beginnen.. Afgelopen dagen verliepen nou niet bepaald lekker, om niet te zeggen helemaal ruk. Mijn heimwee heeft me min of meer genekt en ik heb er alleen maar last van gehad, zoveel last dat ik niet normaal kon functioneren. En ook niet goed kon helpen in het huis, begrijp me niet verkeerd, want ik heb zeker mijn best gedaan, ik ben de deur uit gegaan met de kids, leuke dingen gedaan, veel gezien, maar mijn heimwee zat mij constant in de weg. Ook kon ik gewoon niet genieten van de mooie dingen die ik hier heb gezien.

Kortom, ik voelde me afgelopen dagen alleen maar ellendig en mijn gastgezin merkte dat ook aan mij, ik heb dagen gehad dat Araceli mij vroeg hoe het met mij ging en ik in een klap in huilen uitbarsten. Heel vervelend allemaal, ik kan hier gewoon niet wennen, de eerste dag was ik enorm optimistisch, maar nu ik een aantal dagen verder wil ik maar een ding: naar huis toe! Ik heb veel gepraat met andere au pairs en die begrijpen het gelukkig allemaal en dat doet me goed. Ik heb de afgelopen dagen niets anders gedaan dan denken, is dit wel wat ik wil? Nee, ik ben er achtergekomen dat het hele au pair onderwerp niks voor mij is. Ik bel dol op reizen, reizen vind ik echt geweldig, maar niet op deze manier.

Ik voel me alleen maar ellendig en heb het hier totaal niet naar mijn in, ik heb ook gemailt met Servihogar(de organisatie in spanje) en zij probeerde haar best om mij hier te houden. De heimwee is te groot, en ik heb geen zin om mij ellendig te voelen in de hoop dat het beter word. Ik kan Araceli en Juan niet vertellen hoelang het gaat duren. Ik kan niet garanderen dat het over twee weken over is, want het is ook niet praktisch voor hun.
Ik heb dus besloten om naar huis te gaan.

Ik heb veel gepraat met dierbaren, veel gefacetimed en geskyped. Maar ook met andere au pairs die nu ook in het buitenland zitten. Het gezin is heel erg leuk en de kinderen zijn ook heel lief, maar het is gewoon puur de heimwee die veel erger is dan gedacht. Ik heb weleens eerder heimwee gehad, maar niet zo erg als dit. Ik ben erachter gekomen dat deze stap gewoon veel te groot is geweest. En dat ik hier niet klaar voor ben. Nu hoor ik je denken: Ze was er zo klaar voor om naar Spanje te gaan, dat was ook zo! Ik voelde mij hier zo ontzettend klaar voor en dacht dat ik dit wel even kon doen, een jaar naar Spanje gaan. Dat ik wel heimwee zou krijgen, maar niet in deze erge mate, zoals je kunt lezen is dat dus niet helemaal gelukt. Zoals je het nu leest en zoals ik het vertel zal het vast niet zo erg klinken, maar geloof me, ik heb mij ontzettend elleding gevoelt, en gewoon verschrikkelijk.

Het punt is bij mij dat ik wat tijd nodig heb en het in wat kleinere stapjes moet gebeuren. Die tijd kan in Araceli en Juan niet bieden, hoe graag ik het ook zou willen. Ik kan ze niet garanderen dat ik dit hele jaar vol kan houden. Nu zul je vast denken, waarom ga je dan ook een jaar? Ten eerste omdat ik een tussenjaar neem van school, en niet weet wat ik wil qua opleiding. Ten tweede omdat ik echt dacht dat ik er 200% klaar voor was, en dat het tijd was om op eigen benen te gaan staan. Dit blijkt dus niet zo te zijn en het heeft tijd nodig om op eigen benen te kunnen gaan staan. Volwassen worden is erg moeilijk!

Gisteravond heb ik besloten om naar huis te gaan, omdat het beter is voor mij maar ook het gezin. Het gezin heeft een oud au pai gevraagd of die wilt komen en dat wilde ze graag waardoor ik morgen al naar huis kan. Ik voel mij zo ontzettend opgelucht nu ik deze keuze heb gemaakt, ook nu ik dit typ valt er zo'n ontzettend grote last van mijn schouders, maar ergens voel ik mij ook best schuldig omdat ik Araceli en Juan teleurstel. Maar weet je wat?! Ik ga niet stilzitten, ik ga ervoor zorgen dat ik bezig blijf en ook ga ik werken aan mijn heimwee door kleine stappen te zetten. Ik neem sowieso een tussenjaar, ik wil gaan werken en even flink sparen en mijn rijbewijs halen. Ik blijf bezig om mijn doelen te bereiken! Daar kun je van op aan! Misschien dat ik in de zomer weer zoiets doe, maar dan voor een maand, of misschien twee. Dat klinkt net wat beter dan een heel jaar.

Het is een hele moeilijke beslissing geweest, maar ik sta er wel achter. Jullie zullen nu wel denken: je bent er net een week! Maar dat is het punt, ik kan wel een masker op doen en doen alsof alles goed gaat, maar dan zou ik volgende maand pas weggaan en dan komt het harder aan voor beide partijen, vooral als de kinderen aan mij gehecht zijn. Deze beslissing was echt heel moeilijk voor mij, maar ik sta er 100% achter! Het kan mij dan ook niets schelen of mensen dit een zwakke beslissing vinden. Het heeft behoorlijk wat tranen gekost, maar ik was er gewoon niet klaar voor. Ik kan mij hier heel moeilijk ongelukkig gaan voelen, en een masker opzetten nar Araceli, Juan en de kinderen. Morgen kom ik dus weer naar huis.

Mocht je meer willen weten, of willen kletsen etc kan dat gewoon. Facetime, skype op appen, als je meer uitleg wilt is dat ook helemaal prima.

Liefs,

Sacha

First day in Spain!

¡Ola!

Vandaag was mijn eerste volle dag in Spanje! Gisteren ben ik aangkomen in Spanje en ik werdt onwijs leuk ontvangen. Zondag ochtend was ik rond een uur of 9:30 onderweg naar schiphol. Samen met mijn ouders, zus en oma reden we zo'n 30 kilometer naar Schiphol. Het was nog een flinke zoektocht naar de juiste vertrekhal maar het is gelukt. Eenmaal daar aangekomen vroeg ik aan een medewerker van Transavia of ik na het afgeven vn de bagage nog terug mocht naar mijn familie om afscheid te nemen. Dit mocht, ik heb maar twee keer gevlogen waarvan ik er een herinner. Ik wist dus niet wat mij te wachten stond. Eenmaal koffers ingechecked liep ik terug naar mijn familie en heb ik afscheid genomen. En dat was toch best moeilijk. We wisten allemaal dat dit moment zou aanbreken maar als het eenmaal daar is is het toch lastig. We hebben allemaal wel een traan laten vallen en dat is ook volkomen normaal.

Na het afscheid nemen liep ik door naar de douane en tijdens het loopje daar naartoe liet ik toch weer een aantal tranen vallen, omdat ik het op dat moment echt heel moeilijk vond. Eenmaal door de douane moest ik de gate zoeken, wat wel heel gemakkelijk was! Ik was er zo en ik was mooi optijd. We gingen boarden om 11:35, wat uiteindelijk 12:00 geworden is, en we zouden om 12:15 de lucht ingaan, je kan je voorstellen dat dat niet is gelukt. Toen we over de Alpen vlogen was dat zo mooi! Er was op dat stuk geen wolk aan de lucht en ik heb een aantal mooie foto's genomen die ik later hier zal plaatsen. Moet nog even kijken hoe ik dat precies moet doen. Na een vlucht van 2 en een half uur en een geweldige film (soof) verder, was het tijd om te landen. Het landen ging eigenlijk heel soepel. Althans.. We kwamen met een klap op de grond terecht en iedereen schrok zich wild. Ook hadden we tijdens de vlucht behoorlijk wat turbelentie. Maar we hebben het overleeft! Klinkt lekker dramatisch. Eenmaal geland, moest je via en trap het vliegtuig uit en dan moest je naar de bagageband toe lopen, ik liep mensen voor mij achterna want ik had geen idee waar ik heen moest. Toen was er een bagage band, geen idee welke ik moest hebben want er waren er 3. Op een gegeven moment kwam er op het scherm mijn vlucht te staan. En mijn koffer kwam eraan, hij viel lekker op want hij heeft veel verschillende kleuren. Nadat ik mijn koffer had, probeerde ik op de wifi van het vliegveld te gaan, dit lukte allen voor geen meter dus heb ik besloten appjes te sturen wanneer ik in het appartement was. Eerst gingen we ergens een snelle hap eten en toen door naar het appartement. Ondertussen had ik mijn moeder al gebeld met de telefoon van mijn hostmum wat ik echt super fijn vind. Eenmaal in het appartement ben ik begonnen met uitpakken. En toen ik daar meebezig was had ik even een moment van:'Wat doe ik hier in hemelsnaam. Maar stukje bij beetje word het meer mijn thuis en voel ik me ook echt thuis. Ik word overal bij betrokken en dat vind ik heel fijn. Ik begin steeds mer het gevoel te krijgen dat ik echt bij dit gezin hoor.

Aankomende zondag zal ik een update plaatsen over de gehele week, wil je op de hoogte blijven van mijn avonturen? Rechts onder kun je je aanmelden zodat je bericht krijgt in je mail box zodra ik een update geplaatst heb!

Hasta la vista

Sacha

Svb en verzekeringen

Hola!

Even een update over hoe de zaken er nu voor staan. Het geregel zit er gelukkig op! Ik moest een aantal dingen regelen voor mijn vertrek naar Spanje, zoals mijn Nederlandse zorgverzekering stop zetten wat niet zomaar gaat. De aanvraag heb ik twee weken geleden ingestuurd en tot een week geleden had ik nog niets gehoord waardoor ik besloot te bellen naar de SVB. Aan de telefoon kreeg ik een hele aardige vrouw, die voor mij ging kijken of er al wat gedaan was met mijn aanvraag. Deze week krijg ik een brief met het nieuws dat mijn Nederlandse zorgverzekering stopgezet word als ik vertek. Helemaal super dus.

Ook heb ik al een verzekering afgesloten wat ook gebeuren moest. Qua geregel etc. ben ik dus helemaal klaar om naar Spanje te gaan! Ik heb ook een afscheidsfeest gehad afgelopen zaterdag. Deze heb ik klein gehouden met alleen familie. Het was enorm leuk en gezellig maar ook erg lastig. Het afscheid nemen valt me zwaarder dan verwacht. Maar het komt helemaal goed! Zondag vertrek ik al, als je nu zondag zegt lijkt het zo ver weg terwijl het nog maar 6 dagen zijn. Ik moet eerlijk zeggen, hoe dichterbij het komt hoe spannender het word.

Ik ben ook al begonnen met het inpakken van mijn koffers, aangezien ik best gestrest kan raken van inpakken haha. Ik begin liever te vroeg dan te laat anders loop ik als kip zonder kop rond en vergeet ik dingen. Ik ben echt een nerd wat vliegen betreft. Ik heb twee keer in mijn leven gevlogen waarvan ik mij een keer kan herinneren.

Ach, alles komt goed en ik ga de laatste dagen dat ikin Nederland en nog flink genieten van de mensen die ik om mij heen heb. Vanaf nu ga ik elke zondag (proberen) een update over de hele week te plaatsen. Of dat aankomende zondag al zal zijn durf ik niet te zeggen aangezien ik die dag erheen ga.

ádios!

Sacha

Geplaatst!

Ola!

Weten jullie nog dat ik vertelde dat ik contact heb met een gezin uit Spanje? En dat ik die avond een skype gesprek zou hebben? Dat gesprek verliep zo goed dat we meteen een tweede geplanned hadden. We hebben het vooral over de verschillen gehad van Nederland en Spanje. Vooral het weer haha! We hebben zeker een gesprek gehad van ruim anderhalf uur. Een paar dagen later hadden we het tweede gesprek, maar dan met de kinderen erbij. In het begin waren ze heel verlegen maar dat trok snel weg. De kinderen wilden van alles weten! De kinderen heten Eva en Carlos. Eva is 5 jaar en Carlos is 8 jaar. Carlos houdt heel erg van voetbal en Eva is dol op Frozen(de disney film). _Een voordeel is dat ze beiden erg goed Engels spreken! Dat is echt heel erg fijn want ik spreek nog geen Spaans. Ik heb met Eva en Carlos ook apart geskyped om elkaar een beetje te leren kennen. Na dat ik de kinderen heb gesproken, heb ik ook nog even met mijn hostmom gesproken en hebben we het over een aantal zaken gehad, mijn telefoon bijvoorbeeld. Hierna hebben we beide besloten dat ik erheen mag! 16 augustus vlieg ik naar Valencia om daar een jaar te verblijven als au pair! Afscheidsfeest is geplanned en mijn telefoon etc is opgezegt. Ook heb ik mijn onderzoek naar de svb gestart en ik hoop daar snel wat van te horen. De laatste weken zullen denk ik vooral veel dingen regelen en ook genieten van de mensen die ik nu nog om mij heen heb.

Hasta la vista!

Sacha

Toch niet geplaatst?

¡Ola!

Jeetje wat heb ik het druk gehad deze week, maandag, dinsdag, donderdag, vrijdag en zaterdg gewerkt bij Dolcis! Woensdag moest ik naar Venray toe, om deel te nemen aan de voorbereidings workshop, die erg leuk en gezellig was met alle andere au pairs. Ook is het leuk om te horen waar iedereen heen gaat. Ik stapte eerst op de trein richting Woerden, hier stapte ik uit om vervolgens met Laura(een andere au pair) samen naar Venray te rijden. Laura, als je dit leest nogmaals bedankt! :) Het was nog een flinke tocht, maar we zijn er veilig aangekomen! Eenmaal aangekomen gingen we bij andere meiden zitten die aan een picknick tafel zaten, het was lekker weer dus dat was prima. Het werd steeds gezelliger want er kwamen steeds meer meiden bij! Ondertussen wisten we allemaal al wie wie was en waar wie naartoe wilden. De workshop begon om twee uur en we waren ruim optijd. Toen de workshop begon, deden we eerst een voorstelronde. Wie je bent, waar je heen wilt en waarom je hebt gekozen voor het au pair programma. Dit duurde wel even want we waren met 20 meiden ongeveer. Na het voorstellen gingen we een soort spel doen, per groep kreeg je een term en daarbij moest je drie positieve en drie negatieve punten beschrijven. Hiern hadden we het nog over een aantal andere belangrijke dingen, zoals de verzekering etc. Na afloop kregen wij een kookboek:'Koken met kinderen' Waarschijnlijk om de kookskills een beetje op te krikken haha. Ik zat al met een paar meiden in een groepsapp, Laura, Iris en Marleen. We hadden ook al bedacht om met zijn 4e uit eten te gaan, Laura kon helaas niet mee maar dat halen we in! Ik ben met Marleen en Iris mee gereden naar Den Bosch om daar gezellig uit eten te gaan wat echt heel gezellig was! (Marleen en Iris, bedankt voor het meerijden! :)) Vanaf daar ben ik naar het station gelopen en met de trein terug naar huis gegaan. Het was een hele leuke maar best intensieve dag.

Zoals ik laatst vertelde was ik geplaatst bij een gezin in Igualada, helaas is dit door omstandigheden niet door gegaan. Het gezin was wel heel leuk! Maar achteraf gezien was he verstandiger om verder t zoeken naar een gezin die nog beter bij mij past. Op de dag van de voorbereidings workshop, kreeg ik een mail met als titel: mogelijk gastgezin, ik heb de mail meteen geopend en het zag er zo leuk uit! Alleen, alles was in het Spaans... En ik spreek geen Spaans. Ik was toch op de voorbereidings workshop, dus heb meteen met iemand van de organisatie een gesprek gehad, die heeft een mail gestuurd naar de partner organisatie en dit gezin spreek dus toch Engels, tegen de kinderen moet ik Engels spreken om hun Engels te verbeteren, dat is mooi want zo word ook mijn Engels weer beter. Dit gezin woont in Castellón, dit ligt dichtbij Valenica, en vanavond heb ik een skype gesprek met dit gezin! Mijn maybe hostmum, vroeg aan haar voorheengaande au pairs of ze mij een mail wilde sturen wat echt helemaal super is! Zo heb ik contact gehad met Corina, een meisje uit Duitsland. Zij vertelde mij over haar avonturen en haar tijd die ze had in Spanje. Dat helpt enorm als je heel veel twijfelt etc. Maar goed, vanavond een skype gesprek en kijken hoe het vanaf daar loopt!

¡Adiós!

Sacha

Geplaatst!

¡Ola!

Twee keer een blog deze week?! Ja!

Want ik heb goed nieuws! Ik ben geplaats! afgelopen vrijdag, kreeg ik een mail met als titel:'mogelijke gastfamilie'. Ik voelde van alles tegelijk. Spanning, zenuwen maar ook blijdschap en misschien zelfs een klein beetje angst. Ik heb heel aandachtig het profiel van dit gezin bekeken, en ik denk wel 8 keer doorgelezen! In eerste instantie wilde ik geen contact op zoeken, i.v.m. de leeftijden van de kinderen. Ze zijn 13, 11 en 7 jaar oud. De twee oudste zijn meiden en de jongste is een jongen. Na een hoop nadenken gaf ik het toch een kans en besloot ik dat ik contact wilde met dit gezin.

Ik stuurde Travelactive een mail dat ik graag contact wilde met dit gezin en zij stuurde weer een mail naar de partnerorgnisatie in Spanje. Een aantal minuten later had ik een mail van Isabel, mijn hostmom. Na wat heen en weer mailen heb ik om een skype gesprek gevraagd. Een aantal dagen later stond die geplanned! Mijn hemel wat was ik zenuwachtig zeg! Van alles klaargelegd, pen, papier, wat drinken. Mijn hostmom kwam onlline op Skype en de zenuwengierden door mijn lijf. Ik wilde haar bellen, maar ze was mij voor. Ik nam op met beeld en de zenuwen waren in een klap weg.

Het gesprek was heel leuk, de oudste en de jongste waren ook bij het gesprek. Wat leuk zeg! De middelste was op stap met mijn hostdad. De oudste wilde meteen alles van mij weten, waar ik woon, hoe mijn leven er hier uitziet in Nederland. Ook heb ik de au pair gesproken die ze nu hebben. Dat was ook wel heel erg fijn! Het was echt een super leuk gesprek. Samen hebben we eigenlijk besloten dat ik er heen mag! En mijn avontuur gaat echt beginnen op 16 augustus. De dag dat ik naar Spanje vlieg. De vlucht is ondertussen ook al geboekt! Het word nu allemaal erg serieus en het is allemaal ook erg snel verlopen. Maar nog steeds heb ik er onwijs veel zijn in!

Ik houd jullie op de hoogte!

Sacha

Interview en mogelijke gastfamilie.

Hoi allemaal!

Er is veel gebeurd in de afgelopen twee weken. Laat ik bij het begin beginnen. Twee weken terug heb ik mijn aanmeldingspakket verstuurd, een deel per post en een deel online. Het per post gedeelte had ik een dag voor het online gedeelte opgestuurd. Nog geen 5 miuten nadat ik het online gedeelte had opgestuurd( snap je het nog met al die gedeeltes?), kreeg ik al een email dat ik was uitgenodigd voor een interview en een voorbereidingsworkshop. Het interview had ik 1 juli, Afgelopen woensdag dus, man wat was ik zenuwachtig! Ik kreeg 7 vragen die ik moest beantwoorden in het Engels. Het waren simpele vragen en gelukkig ging het allemaal erg goed. Nu was het alleen nog mijn referenten nabellen, en dan zou ik te horen krijgen of ik geaccepteerd ben voor het programma. Guess what? De volgende dag(gisteren) kreeg ik te horen dat ik geaccepteerd was! Het gaat ineens zo ongelooflijk snel.. Ik was zo ontzettend blij! (nog steeds hoor!!!) En om het nog wat leuker te maken heb ik vandaag van Travelactive een mail gehad dat er een mogelijk gastgezin is voor mij in Spanje! Ik heb aangegeven dat ik graag met ze in contact wil komen. Ik ben ontzettend benieuwd hoe het vanaf hier gaat lopen, is dit al het gezin? Of toch niet?

Ik denk dat ik nu wekelijks een up date ga plaatsen, aangezien alles nu zo snel gaat!

Ik houd jullie op de hoogte!

Sacha

Aanmeldingspakket verstuurd!

Hoi lieve lezers!

Eindelijk is mijn aanmeldingspakket klaar en is die vandaag opgestuurd. 6 juni kreeg ik mijn aanmeldingspakket digitaal opgestuurd, en meteen heb ik referentieformulieren opgestuurd naar mensen die een referentie wilde invullen. Nou waren er een aantal problemen met de referentie formulieren want een aantal mensen konden hem digitaal niet invullen en daarom moest ik ze uitprinten en ze langs brengen. Wat niets uitmaakt, want uiteindelijk zijn ze ingevult en opgestuurd. Het duurde even en het was een flink aanmeldingspakket, zo moest ik een video maken over mijzelf, een dear future host family brief, een fotoalbum maken, naar de huisarts om die een formulier te laten invullen, noem allemaal maar op! Ik heb een deel per post opgestuurd en een deel digitaal. Een aantal dingen gingen niet helemaal volgens plan, het ging ook niet helemaal zoals ik het in gedachte had. Maar uiteindelijk is alles op zijn pootjes terecht gekomen en is het helemaal in orde! Nu hopen dat ik snel word uitgenodigt voor het interview en de voorbereidingsworkshop! En natuurlijk hopen dat het nu volgens plan gaat en dat ik voldoende Engels spreek! (Wat wel het geval zal zijn)

Ik houd jullie op de hoogte! Bedankt weer voor het lezen en tot de volgende keer!

Hasta pronto!

Sacha